Üniversitemiz var yolu yok…

Bir yer için üniversite çok önemli bir şeydir. Gelişmenin, kalkınmanın adeta anahtarıdır. Üniversite; eğitimdir, gelecektir, hayattır.  Bu kadar önemli bir olgu olmasına rağmen, olsun demekle de üniversite olmuyor.  İstemek lazım, emek vermek lazım, destek olmak lazım …  Velhasıl elini taşın altına koymak lazım… Üniversite açmak çok önemli bir şeydir. Onu, geliştirmek, büyütmek, yaşatmak çok daha önemlidir.

Samsun Üniversitemiz;  2018 yılında, daha önce kurulmuş olan bir üniversitenin dönüşümü ile bulunduğu, Samsun, Canik- Gürgenyatak merkezli olarak kuruldu.  Üniversitenin bulunduğu yer çok güzel ve gelişime çok müsait bir yer.  30- 40 haneli bir köy yerleşiminin dışında bölgede bir yerleşim yok.  Samsun merkeze 7 km, Canik ilçesine 3-4 km; bir tarafta Çarşamba, diğer tarafta Bafra’ya kadar Karadeniz’i baştanbaşa gören konumuyla aramakla bulunamayacak bir yer.

Önce ulaşım gerekli…

Deprem bölgesinden de bir kısım öğrencilerin aktarımı ile birlikte, şu an için binlerce öğrenci öğrenim görüyor.  Bazı konularda yetersiz de olsa üniversitemiz var, öğrenim gören öğrenciler var; ancak, ulaşım çok sıkıntılı… Doğru dürüst yol yok. Tek gidiş gelişli, dik rampa ve görüşü engelleyen keskin virajlarla, her an can boğazda yolculuk yapmak gerekiyor. Kış aylarında kar yağışı olunca, zaman zaman ulaşım kesilebiliyor. Ulaşım konusunun acilen ve önümüzdeki kıştan önce, beklemeksizin çözülmesi gerekmektedir.

Mevcut yol, rampa ve virajları yumuşatılarak, çift gelişli gidişli hale getirilmeli. Alternatif olarak viraj ve rampası yok denecek kadar az olan; Tekkeköy ilçesi, Kutlukent Köprüsü, Yavuz Sultan Selim Caddesi devamındaki yolun Üniversiteye kadar olan bölümünün, düzgün hale getirilmesi gerekmektedir.  Yine hem turistik ve hem de bir alternatif olarak 3-4 km’lik havaray sistemi ile şehre bağlantı yapılabilir. Doğu çevre yolu ile de Üniversite köklü bir ulaşıma kavuşturulmalıdır.

Köy ile Üniversite bütünleşmeli…

Ulaşım işin olmasa olmazı olmakla beraber, her şeyi çözmüyor. Binlerle öğrencinin ve yüzlerce öğretim üyesinin barınacağı, sosyal aktivitelerde bulunacağı mekanlara da ihtiyaç vardır. Yapılacak düzenlemelerle ulaşım rahatlayınca, belli oranda işler yoluna girecektir.  İşin esası, işi yerinde çözümlemektir.  Bunun için projeler hazırlayıp devreye almak gerekmektedir.

İlk iş olarak; köy ile Üniversite’nin bütünleşmesi sağlanmalıdır. Köy; yolları, ara sokakları, çeşmesi, dereleri vb. ile düzenlenip dolaşılabilir hale getirilmelidir. Orman alanları düzenlenmeli, yürüyüş ve spor alanlarına dönüştürülmelidir. Vadiler, yamaçlar, sırtlar çeşitli aktivitelerin yapıldığı alanlara dönüştürülmelidir.  Üretim çalışmaları devam eden Köy’de;  hayvancılık ve tarım işleri konusunda, öğrencilerin hobi ve öğrenim amaçlı olarak üretime katılmaları sağlanmalıdır.

 

Bunları da sevebilirsiniz